کوروش بزرگ در شاهنامه

برخلاف باور عموم، به زندگی کوروش بزرگ در شاهنامه به طور کامل پرداخته شده. 1- کوروش پادشاه نیمه مادی- نیمه پارسی بود. کیخسرو هم پادشاه نیمه ایرانی - نیمه تورانی بود. 2-آستیاگ (پدربزرگ کوروش) خواب دید شاهزاده ای از پارس او را به زیر می کشد. افراسیاب (پدربزرگ کیخسرو) خواب دید شاهزاده ایران (ابتدا به نظر می رسید منظور سیاوش، پدر کیخسرو است اما منظور کیخسرو بود) او را می کشد. 3-آستیاگ دستور داد کوروش را در کودکی بکشند اما هارپاگ بدون اطلاع آستیاگ، کوروش را به شبان ها داد تا او را بزرگ کنند. افراسیاب دستور داد کیخسرو را بکشند اما پیران ویسه چنین نکرد. روایت شاهنامه قدری متفاوت است و پیران به افراسیاب اطلاع داد که کیخسرو زنده است و در نزد شبانان زندگی می کند. هرچند در سایر روایت های ایرانی پیران به افراسیاب گفت فرزند فرنگیس دختر بوده و او را کشته است. 4- کوروش پس از رسیدن به پادشاهی پارس، بر آستیاگ شورید و امپراتوری مادها را از بین برد و خود بر تخت نشست. کیخسرو پس از رسیدن به پادشاهی ایران با افراسیاب جنگید و در نهایت باعث انقراض پادشاهی توران شد. 5- پس از مرگ کوروش، کمبوجیه به تخت نشست اما پس از دوره کوتاه کمبوجیه، اتفاقات گئومات مغ و به تخت نشستن داریوش پیش آمد، در نتیجه پادشاهان هخامنشی تنها از طرف مادر با کوروش نسبت دارند و از نیای پدری به کوروش نمی رسند. پس از کناره گیری کیخسرو از پادشاهی، لهراسب را به عنوان جانشین خودش انتخاب کرد (شاهنامه دوره کمبوجیه را فاکتور گرفته)، البته لهراسب در شاهنامه برابر با داریوش بزرگ نیست، اما در اینکه ادامه دودمان کیانی با کیخسرو نسبتی ندارند، با تاریخ مشترک است. همچنین نیای کیخسرو و لهراسب هر دو به کی کواذ می رسد، درست مانند کوروش و داریوش که نیای هر دویشان هخامنش ساتراپ پارس است.