خوشنویسی ( به عبارتی = خطاطی ) به معنی زیبانویسی یا خلق زیبایی توسط نوشتن است . 
فردی که این روند توسط او انجام میشود خطاط به عبارتی ( خوش نویس ) نامیده میشود . 
همچنین از آنجایی که این هنر جنبه‌هایی از سنت را در دل خود دارد باید آن را تا حدی از تایپوگرافی که مبتنی بر ارزش‌های گرافیکی مدرن و کارهای چاپی است متمایز کرد 
این فرهنگ در کشور های دیگر هم مورد استقبال قرار میگیرد اما اهمیت او در کشور ایران بسیار زیاد است . 
در خوشنویسی باید به اندازه هر حرف و نسبت آن با سایر حروف دقت بالایی داشت ! 

• خوشنویسی میفو، متعلق به دودمان سونگ در چین، ۱۰۹۷ میلادی

خطاطی در کشور های مختلف جهان 

در اروپا هم از دیرزمان دولت و کلیسا به زیبانویسی توجه نشان می‌دادند (مانند کتیبه‌های رومی یا برخی نسخه‌های خطی انجیل) 

خوشنویسی چینی نیز از کیفیت انتزاعی و تصویری خاصی برخوردار است که بیان اندیشه و احساس را ممکن می‌سازد و از این رو با نقاشی قرابت دارد. در کشورهایی مانند ژاپن و کره نیز تاحدی وضع به همین صورت بود. 

ابزار های مختلف خطاطی 

•  قلم‌نی نوع مرغوب آن از نیهای شوشتری و دزفولی (برای قلم‌های ریر و متوسط) یا نی خیزران (برای درشت‌نویسی) تهیه می‌شود.

• کاغذ که در گذشته به صورت دستی ساخته می‌شد و مراحل تولید و پرداخت پیچیده‌ای داشت. امروزه کاغذهای گلاسه، به‌ویژه گلاسهٔ مات، برای نوشتن مناسب‌ترند.

• مرکب که باید مخصوص خوشنویسی باشد. بیش از همه مرکب مشکی و پس از آن قهوه‌ای کاربرد دارد. برای کارایی بهتر و بیشتر می‌توان چند قطره آب مقطر یا گلاب را به مرکب و لیقه اضافه کرد. اینکار موجب جذب بیشتر مرکب بر روی قلم می‌شود و برای اجرای بهترِ حروف کشیده بسیار مؤثر است.

چندین قوم سامی در منطقه خاورمیانه صحبت کردندزبان هایی که از نزدیک به هم مرتبط بودند، و این به آنها امکان می داد از همان مجموعه علائم الفبایی استفاده کنند. پس از چند آزمایش، الفبا به 22 علامت برای صامت ها کاهش یافت . هیچ علامت مصوتی وجود نداشت. قبایل کنعان ( عبرانیان ،فنیقی‌ها و آرامی‌ها در توسعه نوشتار الفبایی مهم بودند و به نظر می‌رسید که همه تا 1000 سال قبل از میلاد از الفبا استفاده می‌کردند .

فنیقی  ها که در امتداد یک باریکه 20 مایلی (30  کیلومتری) در دریای مدیترانه زندگی می کردند، دریای بزرگ را خانه دوم خود کردند و الفبا را به یونانی ها در منطقه تجارت متقابل دادند و کتیبه هایی در بسیاری از مکان ها به جای گذاشتند. یکی از بهترین کتیبه های فنیقی بر روی یک جام برنزی از قبرس به نام the وجود داردبعل لبنان (در لوور، پاریس) مربوط به حدود 800 سال قبل از میلاد می باشد . به اصطلاحسنگ موآبی (همچنین در موزه لوور) که قدمت آن به حدود 850 پیش از میلاد می رسد ، دارای کتیبه ای است که نمونه معروفی از نوشته های سامی اولیه است. 

تحولات نوین خوشنویسی 

خوشنویسی ایرانی با از دست رفتن مصرف اصلی آن یعنی کتابت و مواجهه با نیازهای جامعه مدرن در قرن اخیر روند تازه‌ای را دنبال کرد. تحولات فرهنگی - هنری و سیاسی - اجتماعی و فناوری در ایران، در دوره‌های قاجار و پهلوی زمینه‌ساز نوآوری متفاوتی در خط شده‌اند. در دوره قاجار با ظهور و روزنامه‌ها و نشریات، مصرف اصلی خوشنویسی یعنی کتابت و تکثیر آثار مکتوب به‌تدریج از بین رفت. از این رو جنبه‌های خلاقه و روش‌های شخصی و شیوه‌گرایانه در خط نمود بیشتری پیدا کرد و با رواج «سیاه‌مشق»ها دوران تازه‌ای فرا رسید. پس از آن در دوره پهلوی با پدید آمدن نیازهای جدید برای جامعه همچون تجارت، تبلیغات و فناوری و همچنین مواجهه با هنر جهانی خوشنویسی نیز می‌بایست خود را با این تحولات هماهنگ می‌کرد.

روند تحولات در خوشنویسی به شکل سنتی محدود نشد و هنرمندان خطاطی و نقاشی را با هم درآمیختند تا امکانات نوینی را تجربه کنند به این کار رفته رفته عنوان نقاشیخط داده شد. شاید بتوان گفت مکتب سقاخانه خاستگاه اصلی زیباشناسی و نوآوری معاصر، در خوشنویسی خط به ویژه در پیش از انقلاب ایران (۱۳۵۷) بوده‌است. پس از انقلاب خوشنویسی با اقبال زیادی از سوی جوانان مواجه شد آنان در عرصه‌های مختلف اعم از شیوه‌های سنتی یا تلاش برای ایجاد خلاقیت‌های نوین با هم به رقابت پرداختند. رشد هنر گرافیک و گستردگی نیازهای نوین جامعه، پدید آمدن کامپیوتر به عنوان یکی از مهم‌ترین ابزارهای کار گرافیک و نشر رومیزی همه و همه چالش‌های حدید در پیش روی خوشنویسی معاصر هستند.

علت پیدایش ابزار های خوشنویسی 

وقتی ترسیم مقاصد تا اندازه‌ای روشن شد به‌شکل تصویر برخوردند- زیرا برای ترسیم یک مطلب کوچکی مدت‌ها وقت لازم داشت مثلاً حجار باید تخته سنگ را بتراشد و بعد مطلب را روی آن حجاری کند و سپس برای طرف فرستاده شود این بود که به فکر افتادند که به جای حجاری و نقاری ترسیم کنند و برای رفع این نیازمندی باین نکته پی بردند که رنگی بسازند که با آن رنگ حروف را بنویسند بعد از مطالعات زیاد و رنگ‌های سبز و قرمز و آبی را از عصاره برگ‌های درختان و بوته‌ها به‌دست آوردند و به جای تیشه از چوب قلم تراشیدند و به جای تخته سنگ برگ پاپیروس را مورد استفاده قرار دادند و مکاتبات سر و صورتی پیدا کرد تا به صورت امروزی رسید.