خوب، بد، زشت: تصویر سینمایی ۳ مدعی اصلی یورو ۲۰۲۴
پرتغال، زشت
بله پرتغال! تیمی که ستاره های زیادی دارد. احتمالا یکی از نسل های طلایی تاریخ این تیم ملی. اما چرا زشت؟ پرتغال دقیقا مانند توکو در فیلم خوب، بد، زشت است. ظاهر ژولیده توکو را نگاه نکنید، او یک تیرانداز درخشان است! و به همین طریق به نتایج بد پرتغال در جام‌جهانی ۲۰۲۲ و یورو ۲۰۲۰ نگاه نکنید، بلکه به ستاره هایی مانند کریس رونالدو، رافائل لیائو، دیوگو ژوتا، برناردو سیلوا و ... بنگرید که توسط مارتینز هدایت می شوند. و اوه مارتینز! نتایج فاجعه‌بار بلژیک را در جام‌جهانی قبلی فراموش کنید، قطعا او توانایی هدایت یک نسل طلایی دیگر را دارد. کاری در ۲۰۱۸ به خوبی انجام داد و بلژیک را به سومی جام‌جهانی روسیه رساند. اما گل سرسبد، کریس رونالدوی ۳۹ ساله است که خصوصا با بازی عالی‌اش در مقابل ایرلند در ۳ روز مانده به شروع مسابقات نشان داد هنوز برای گل‌زنی تشنه است. در نهایت حال تیم آنها دقیقا مانند توکو بعد از رسیدن به شهر پس از رها شدن در بیابان توسط بلوندی است. سرحال، قبراق، با اسلحه های پر و آماده انتقام!
انگلیس، بد
امان از هواداران انگلیس! همیشه شعار می‌دهند که فوتبال برای ماست و جام را به خانه می‌آوریم و شعار هایی از این دست، اما همه می دانند که آنها با همان «نسل درخشان» دهه ۲۰۰۰ هم نتوانستند هیچ کاری در عرصه ملی کنند. نسل درخشانی که وین رونی، استیون جرارد، فرانک لمپارد، دیوید بکام و ... را داشت. بله آنها بلینگام را دارند، بله آنها فودن را دارند، بله، کین، ساکا و ... اما اگر این نسل ضعیف‌تر از نسل دهه ۲۰۰۰ نباشد، قوی‌تر نیست. بیایید قبول کنیم، انگلیس هیچ‌وقت روحیه قهرمانی نداشته است. نتایج آنها در تمامی ادوار یورو هم حاکی از همین موضوع است. حتی با وجود اینکه انگلیس، بهترین لیگ اروپا را در اختیار دارد و تمامی مربی حاضر در لیگ این کشور، خودشان نظریه‌پردازان فوتبال هستند، هدایت تیم ملی این کشور به گرت ساوت‌گیت سپرده شده است. مربی که خودش هم به نتایج ضعیفش اذعان دارد و گفته است احتمالا یورو ۲۰۲۴ آخرین فرصتش خواهد بود. در نهایت، با وجود تمام این مشکلات آنها تیم خوبی دارند و در یورو ۲۰۲۰ هم نائب‌قهرمان شدند، اما بنظر من آنها سرنوشت انجل‌آیز را خواهند داشت، کسی که ادعای بزرگ بودن می کرد و می‌گفت هیچ‌کس حریف او نمی شود اما در نهایت به راحتی با چند گلوله کشته شد. یقینا یک سرنوشت بد!
فرانسه، خوب
و اما فرانسه! تیمی که شخصیت قهرمانی دارد. جز آن بازی بد روبروی سوئیس و حذف شدن در یورو ۲۰۲۰ در ۳ تورنمنت فوتبال ملی اخیر به فینال رسیده است(یورو ۲۰۱۶ - جام‌جهانی ۲۰۱۸ - جام‌جهانی ۲۰۲۲). ای کاش مربی این تیم زیدان بود تا کارکتر کاریزماتیک بلوندی به طور کامل در این تداعی شود اما به هر حال بعد از سال‌ها، آنها یک دروازه‌بان مطمئن دارند(شرمنده هوگو!) و تیم آنها کامل است. حتی بعضی از نیمکت‌نشین های این تیم می توانستند در دیگر تیم های مدعی به عنوان ستاره شناخته شوند! تیم آنها روحیه لازم برای کامبک زدن در بازی های بزرگ را دارد، مخصوصا با کاپیتانی کیلیان امباپه. قطعا کاپیتان شدن او یک تصمیم درست بود زیرا او با هتریک تاریخی‌اش در بازی فینال جام‌جهانی مقابل آرژانتین نشان داد که لیاقت بازوبند را دارد. فرانسه قطعا از شانس بسیار بالایی برای قهرمانی برخوردار است ولی به هر حال ممکن است رقبایی به شکل غیرمنتظره آنها را کنار بزنند. اما در نهایت آنها می خواهند مثل بلوندی باشند، همیشه یک قدم جلوتر!
