تاریخچه سلسله زندیان

این سلسله به دست کریم خان زند در سال ۱۱۶۳ هجری قمری در ایران به حکومت رسید، کریم خان شخصی از مردم و ایرانی تبار بود او در ابتدا یکی از فرماندهان ارتشی نادرشاه افشار بود که بعد از مرگ با همراهانش بازگشت. او که به طور محدود شهر ملایر را پایتخت کرد، توانست بر کل ایران چیره و بعد شهر شیراز را پایتخت خود نمود.

کریم خان زند کریم خان توانست بعد منحل شدن پادشاهی نادرشاه در قرن هجدهم در اول بر جنوب و مرکز ایران فرمانروایی کرد. بعد ها حوزه فرمانروایی اش را به سرعت توسعه داده و بخش بزرگتری از سایر ناحیه ایران امروزه را به دست آورد. همچنین برادر او صادق خان زند نیز موفق شد در سال ۱۱۸۹ ق بصره را از امپراطوری عثمانی جدا کرده و به ایران ملحق شد. پادشاهان زند خود را از دودمان لر معارفه می کردند. علیمراد خان زند ششمین پادشاه زند نیاکان خود ایناغ خان زند را لر می داند و در ادامه خود را لر شرح می کند. دودمان زندیه به دست کریم خان زند سرپرست دودمان زند بنیان گذاری شده است، که برخی لک ها را قسمتی از شمالی ترین ناحیه های دودمان لر می دانند و بعضی نیز آن را ناحیه ای از جنوبی ترین قسمت های دودمان کرد خود را می دانند. از دوره پادشاهی آل بویه در قرن دهم میلادی به این جهت خویشاوندان زند اولین دودمان ایرانی بود که بر ایران حکومت کرد. خاندان زند گروهی بودند، که با زندگی شبانی که در زمین های دامنه زاگرس دهستان پری در چند قدمی ملایر امروزی می زیستند و به دست نادرشاه به خراسان مهاجرت اجباری کرد. بعد از مرگ نادرشاه کریم خان قدرتی جمع آوری کرده و با دو خان بختور با اسم های ابوالفتح و علی مردان متحد شد و ابوتراب میرزا که از جانب مادری به خاندان صفوی متعلق بود را با نام شاه اسماعیل شوم به فرمانروایی برگزیدند. در این وحدت علی مردان وکیل الدوله بود، و ابوالفتح حاکم شهر اصفهان بود کریم خان هم نیز فرماندهی ارتش را بر تعهد داشت. پس از مدتی علی مردان ابوالفتح را کشته و به دیگر همراهش کریم خان علیه او قیام کرد ولی در آخر کریم خان پیروز شد.