۲۰۱۸؛ سالی که بهترین بازیکن جهان هیچ جایزه انفرادی کسب نکرد.
همه به درستی از دزدیهای سال ۲۰۱۰ و ۲۰۲۱ صحبت میکنن و این نشونه خوبی از وجدان بیدار مخاطبان فوتباله ولی کسی در مورد ۲۰۱۸ علاقهای به حرف زدن نداره، شاید بخاطر اینکه بازیکنی که حقش تضییع شده رونالدوست، شاید بخاطر اینکه دو سال منتهی به ۲۰۱۸ هم برنده تمام جوایز انفرادی شده بود این مشروعیت رو به رسانه‌ها و نهادهای اهدا کننده داده بود که راحت‌تر میشه از عناوین این بازیکن چشم پوشی کرد، در حالی که یکی از بدیهی‌ترین و ساده‌ترین انتخاب‌های ممکن سال ۲۰۱۸ بود.
با وجود اینکه مودریچ سال فوق‌العاده‌ای داشت ولی رونالدو ۲۰۱۸ هم از نظر کیفیت فردی، هم آمار و ارقام، هم بازی‌های به یاد ماندنی و هم عناوین تیمی مستحق‌ترین فرد برای کسب سه گانه بهترین بازیکن سال یوفا، توپ طلای فرانس فوتبال و مرد سال فیفا بود.
دلیل این امر هرچه بود توجیه درستی برای این دزدی آشکار نبود، اتهام سنگین تجاوز و فرار مالیاتی رونالدو و عناد رای دهندگان، عملکرد خوب مودریچ در جام جهانی که منتهی به کسب جام نشد یا انتقال رونالدو به یووه، هرچه بود نباید این اتفاق میفتاد که طی ۴ سال بعدی رقیب رونالدو با وجود کمترین شایستگی ممکن و با الطاف رسانه‌ها و اسپانسرها تونست در جوایز انفرادی اختلافی عددی ایجاد کنه در حالی که اگر همه چیز عادلانه و مطابق عرف پیش میرفت امروز رونالدو به حق بیشترین عناوین معتبر فردی تاریخ فوتبال رو داشت.
