جام جهانی۱۹۸۲؛ رستاخیز ورزشی روسی، قاتل جان فوتبال زیبای برزیلی!

طرفداری/ به نقل از کیکر، سال‌ها پیش "فوتبال زیبا" برای برزیلی‌ها رنگ باخت. در اوایل دهه ۸۰ میلادی، سلسائو با داشتن محبوبیتی خاص در میان مردم نقاط مختلف دنیا، بخت نخست قهرمانی جهان شمرده می‌شد. در زمانی که ساخت موقعیت بر اساس ضرب توپ، نه بر اساس فضای موجود که به کمال رسیده بود. تیم تله سانتانا در جام جهانی اسپانیا در سال 1982 غیرقابل توقف به نظر می رسید؛ اما رویکرد منسوخ شده آنها مانع‌ راهشان به سوی فتح قله فوتبال جهان شد.
پائولو روسی که در رسوایی یک شرط‌بندی در ایتالیا درگیر اتهام شده بود (در نهایت مشخص شد وی بی‌گناه بوده است) و بارها در اثر فشار مطبوعات از ترکیب اصلی کنار گذاشته شد، از آوریل سال ۱۹۸۲ دوباره اجازه بازی پیدا کرد. زمانی که انزو بیرزوت، سرمربی وقت لاجوردی پوشان به او فرصتی دوباره داد، ایتالیا محکوم به پیروزی بود.

روسی با ارائه عملکردی درخشان و به ثمر رساندن سه گل، برزیل را برای رسیدن به نیمه نهایی ناکام گذاشت. سازماندهی سیستماتیک تیم ایتالیا و یارگیری و نشانه گذاری نفر به نفر در طول این تقابل هیجان‌انگیز، محدودیت‌های سبک آزاد آن روزهای سلسائو را عیان کرد. سبکی که به بی پروایی تکیه داشت و هر عنصری را به شانس واگذار کرده بود با شکست تله سانتانا زنگ خطری را برای نوع تفکر فوتبالی در برزیل به صدا درآورد.
زیکو، سوکراتیس و بازماندگان نسلی که به سادگی نمی خواستند در برابر حال و آینده محاسبه گر فوتبال سر تعظیم فرود آورند، در سال ۱۹۸۶ دوباره شکست خوردند و باخت آنها ناخواسته باعث بازاندیشی در فوتبال برزیل شد. هر دو قهرمانی برزیل در جام جهانی ۱۹۹۴ و ۲۰۰۲ نتیجه استفاده دفاع سازمان یافته بود و می‌توان گفت باید این عناوین را مدیون جان باختن "فوتبال زیبا" بدانیم!