‌

نشان ملی

موقعیت مکانی

شاهزاده

سرود مونه گاسک، سرود ملی کشور موناکو لست که در سال ۱۸۴۸ رسمیت یافت.

برای شنیدن سرود ملی موناکو، کلیک کنید

متن سرود به زبان موناکویی:

Oilà cü ne toca !

Oilà cü ne garda !

Fò che cadün sace ben aiço d'aiçì

Despœi tugiù sciü d'u nostru paise

Se ride au ventu u meme pavayun

Despœi tugiù a curù russa e gianca

E stà r'emblema d'a nostra libertà !

Grandi e piciui r'an tugiù respetà!

Amu avüu sempre r'a meme tradiçiun ;

Amu avüu sempre r'a meme religiun ;

Amu avüu per u nostru unù I meme Principi tugiù

E düsciün nun purà ne fa sciangià

Tantu ch'au cielu u suriyu lüjerà ;

Diu n'agiüterà

E mai düsciün nun purà ne fa scangià

Düsciün

Nun sëmu pa gaïre,

Ma defendemu tüti a nostra tradiçiun ;

Nun sëmu pa forti,

Ma se Diu vœ n'agiüterà!

Oilà cü ne toca !

Oilà cü ne garda !

Fo che cadün sace ben ailo d'ailì

**** 

متن سرود به زبان فارسی:

درودی بر همسایگان!

درود به آنانی که ما را می‌نگرند!

این را به‌یاد بسپارید:

برای همیشه، یک پرچم است که شادمانه در باد

بر فراز کشور ما در اهتزاز می‌ماند

برای همیشه، رنگ‌های سرخ و سپید

نمادهای آزادی مایند

پیر و جوان هماره به آن ارج نهاده‌اند

ما همیشه پیرو یک سنتیم

و همیشه یک دین را تکریم می‌کنیم

بر این می‌بالیم که همواره یک شاهزاده داشته‌ایم

و هیچ‌کس ما را به راهی دیگر وا نخواهد داشت

تا روزی که خورشید در آسمان می‌درخشد

خداوند یاور ماست

و هیچ‌کس هیچ‌گاه قادر نخواهد بود ما را تغییر دهد

هیچ‌کس

شمارمان زیاد نیست

اما همگی سنت خود را پاس می‌داریم

چندان نیرومند نیستیم

اما اگر خدا خواهد، یاریمان خواهد نمود

درودی بر همسایگان!

درود به آنانی که ما را می‌نگرند!

همه از این آگاه باشید.

 
این شهر بر روی صخره بزرگی ساخته شده که در درون دریای مدیترانه فرو رفته است. قدمت موناکو ویل به قرن ششم قبل از میلاد برمی‌گردد یعنی درست زمانی که یونان باستان، مستعمره‌ای را در این مکان پایه‌گذاری کرد.
مقر فرماندهی گریمالدی‌ها که پایه‌گذاران موناکو بودند، قلعه‌ای باستانی در این شهر در قرن سیزدهم بوده است. شهر موناکو ویل در طول قرن‌ها هویت قرون‌وسطایی خود را حفظ کرده است. در این شهر تعدادی هتل، رستوران، مغازه‌ سوغاتی‌فروشی و همچنین نشانه‌های شهری معروف از جمله قصر شاهزاده، موزه‌ اقیانوس‌شناسی و باغ‌های مارتین مقدس است.

 میزان ۳۰٪ از جمعیت موناکو را میلیاردرها تشکیل داده‌اند. امید به زندگی موناکویی‌ها از میانگین جهانی و اروپا بیشتر است. از آنجایی که مردم موناکو در رفاه به سر می‌برند، میزان بیکاری در این کشور تنها ۲٪ است. همچنین تحصیلات در موناکو برای کودکان ۶ تا ۱۶ ساله اجباری است که این امر سبب سواد ۱۰۰درصدی مردمش شده‌است.

جمعیت کل موناکو برپایه برآورد سازمان ملل متحد تا ۱ ژوئیه ۲۰۲۱ به ۳۹٬۵۱۱ نفر رسید. ترکیب جمعیتی موناکو از این جهت غیرعادی است که موناکوهای بومی در کشور خود در اقلیت هستند: بزرگ‌ترین گروه را فرانسوی‌ها با ۲۸٫۴ درصد، به دنبال آن موناکویی‌ها (۲۱٫۶٪)، ایتالیایی‌ها (۱۸٫۷٪)، بریتانیایی‌ها (۷٫۵٪) و بلژیکی‌ها (۲٫۸٪)، آلمانی‌ها (۲٫۵٪)، سوئیسی‌ها (۲٫۵٪) و شهروندان ایالات متحده (۱٫۲٪) از جمیعت کشور را تشکیل می‌دهند.

بندرگاه مونت‌کارلو مکانی است که در آن ثروتمندان و افراد مشهور قایق‌های بادبانی گران‌قیمت خود را نگهداری می‌کنند. در این بندرگاه که در محله لا کاندامین ، دومین محله‌ قدیمی در موناکو، واقع شده است، می‌توانید کشتی سلطنتی متعلق به شاهزاده‌ موناکو را ببینید. این کشتی باشکوه در بندر هرکول در میان سایر قایق‌ها و کشتی‌ها لنگر انداخته است.
این بندرگاه زیبا ظرفیت ۵۰۰ کشتی را دارد. گردشگران می‌توانند در کافه‌ای نزدیک آب استراحت کنند و هم‌زمان از دیدن منظره‌ قایق های لوکس و زیبا لذت ببرند.

 بندرگاهی است که ثروتمندان و افراد مشهور در آن جولان می‌دهند؛ کسانی ‌که هزاران دلار در روز برای لنگر انداختن کشتی‌هایشان می‌پردازند. در این لنگرگاه، فضای کافی برای ۲۷۵ کشتی با اندازه‌های مختلف وجود دارد. علاوه بر این، تمام امکانات لازم برای قایق‌رانی در آن دیده می‌شود، در حالی که این بندر پنجاه سال پیش، تنها قدری شن و سنگ بود، اما حالا این بندر، مرز میان روستای «فونوی» و سایر بخش‌های را شکل داده و جاده و ساختمان‌های آن نیز در لبه آب قرار گرفته‌اند. از بالای «صخره موناکو» می‌توان چشم‌اندازهایی نفس‌‌گیر از این بندر را مشاهده کرد.

ساحل لاروتو معروف‌ترین و البته تنها ساحل در موناکو است که به‌جای اینکه شنی باشد، کلوخی و زبر است و برای قدم زدن روی آن حتما باید کفش پوشید. استفاده از برخی قسمت‌های این ساحل، رایگان و برخی دیگر نیازمند پرداخت هزینه است. ساحل لاروتو تنها اندکی با مونته‌کارلو فاصله دارد و در طول این ساحل، خیابان معروف پرنسس گریس قرار گرفته است. یکی از نقاط قوت این ساحل، آرامش حاکم بر آن است که همین موضوع، بازدید از آن را لذت‌بخش‌ می‌کند.

کشور موناکو با این که دومین کشور کوچک دنیا به شمار می رود، اما اپرای مونتی کارلو آن شهرتی جهانی دارد. اپرا یک ساختمان واقعا زیبا در خارج از میدان کازینو است. در واقع خانه اپرای مونته کارلو بخشی از کازینوی مونته کارلو به شمار می رود.
در سال ۱۸۷۰ میلادی، شاهزاده چارلز سوم تصمیم به ساخت یک سالن کنسرت گرفت. چارلز گارنیر، معماری این بنا را بر عهده گرفت و سرانجام ساخت این سالن در سال ۱۸۷۹ پایان یافت.
سالن این اپرا به گونه ای طراحی شده بود که شامل دو درب ورودی می شد. درب شرقی سالن برای ورود عموم مردم و درب غربی سالن مختص به ورود خصوصی شاه چارلز سوم بود که با طلا و برنز تزیین شده بود. در حقیقت این سالن برای اجرای اپرا ساخته نشده بود اما در سال های ۲۰۰۴ و ۲۰۰۵ میلادی، ارکستر فیلارمونیک مونت کارلو در این سالن اجراهای زیادی را انجام داد.
همچنین در همین سال ها، سالن اپرای مونت کالرو به مکانی برای برگزاری بسیاری از کنفرانس های بین المللی و سمینارهای جهانی مبدل گشت. امروزه برای حضور در این سالن اپرا باید از مدت ها قبل بلیط هایی را رزرو نمود.

این سالن زیبا و خاص، کمتر از ۶۰۰ صندلی دارد. نوع صندلی های اپرای مونت کارلو بسیار با کیفیت هستند. هر ساله بسیاری از هنرمندان و خوانندگان بزرگ دنیا در این سالن زیبا حضور می یابند.

علاقه‌مندان به تمامی پدیده‌های دریایی بی‌شک از تماشای موزه‌ اقیانوس‌شناسی در موناکو که به علوم دریایی اختصاص دارد، لذت خواهند برد. این موزه که مشرف به دریای مدیترانه است، در سال ۱۹۱۰ ساخته شده است. در این موزه از کوسه و لاک‌پشت گرفته تا مدل‌های کشتی و اسکلت جانوران دریایی یافت می‌شود. جالب است بدانید در زیرزمین این موزه، آکواریومی با ۴۰۰۰ گونه ماهی با اکوسیستم آب‌های مدیترانه‌ای و استوایی وجود دارد.

 
یکی از مفرح‌ترین کارها در کشور موناکو، بازدید از باغ گیاه‌شناسی ژاردن اگوزتیک و تماشای گیاهان عجیب‌وغریب و البته زیبای آن است. این باغ در منطقه مسکونی و مدرن «فونوی» بر روی یک صخره قرار گرفته و مشرف به دریای مدیترانه است. محیط ژاردن اگزوتیک به اندازه‌ای لوکس و حیرت‌آور هست که در همان لحظه اول، مناظر خیره‌کننده رو به دریا و گیاهان پرزرق‌وبرق آن، شما را شگفت‌زده خواهند کرد. به خاطر خوب بودن آب‌وهوا و همچنین تابش همیشگی نور خورشید بر روی این صخره، در این باغ می‌توان گیاهان استوایی مختلفی را پیدا کرد که به خوبی رشد کرده‌اند. باغ گیاه‌شناسی موناکو در سال 1933 افتتاح شده و در آن می‌توان گونه‌های گیاهی بسیار متنوع، از آمریکا تا آفریقا را پیدا کرد. احتمالا وجود بیش از 7 هزار گیاه گوشتی مختلف در این مجموعه، توجه شما را بیش از هر چیز دیگری به خود جلب خواهد کرد.

موضوعی که بازدید از ژاردن اگزوتیک را جذاب‌تر می‌کند، وجود یک غار بسیار قدیمی در آن است؛ غاری که گفته می‌شود انسان‌های ماقبل تاریخ در آن زندگی می‌کردند. این باغ همچنین یک موزه باستان‌شناسی هم دارد که در آن می‌توانید به تماشای سکه‌ها و اشیای زینتی مختلف از دوران امپراطوری روم و پیش از آن بپردازید

 
در یک منطقه‌ی خاص بالاتر از سطح دریا، در شبه‌جزیره‌ی زیبای لو روشه، کاخ شاهزاده قرار دارد، که میزبان یکی از قدیمی‌ترین خاندان‌های سلطنتی در دنیا است. خاندان گریمالدی در سال ۱۲۹۷ موناکو را پایه‌گذاری کردند. در آغاز اینجا قلعه‌‌ای قرن سیزدهمی متعلق به اهالی جنوا بود، ولی بعد از این که سرزمین‌های جمهوری جنوا توسط خاندان گریمالدی تصرف شد، کم کم به موناکوی امروزی تبدیل شد. این منطقه چشم‌اندازهای طبیعی فوق‌العاده‌ای دارد. قلعه بارها در طی قرن‌های متمادی بازسازی شد و به یک قصر لوکس تبدیل شد.

جالب است بدانید هر روز راس ساعت 11:55، طی مراسمی ویژه توسط موزیسین‌های همین گروه ارکستر، شیفت نگهبان اصلی کاخ نیز عوض می‌شود که این نمایش در نوع خود بسیار جذاب است.

 
«کلیسای جامع موناکو» که برخی مواقع از آن با نام «کلیسای سنت نیکولاس» نیز یاد می‌شود، نخستین کلیسای کاتولیک موناکو است که در قرن نوزدهم، بین سال‌های 1875 تا 1911 در منطقه «توربی» ساخته شد. معماری خاص این کلیسا با سنگ‌های سفید بزرگ، به خوبی نشانگر تاثیر آن از دوران مربوط به بیزانس و روم شرقی است. پیش‌تر در قرن سیزدهم، یک عبادت‌گاه کوچک در محل فعلی این کلیسا وجود داشته و بازدیدکنندگان حتی می‌توانند در آن آثاری از یکی از نقاشان قرن پانزدهم به نام “Louis Brea” را نیز مشاهده کنند.

این کلیسا، محل دفن شاهزادگان موناکو و همچنین برخی از اعضای خاندان گریمالدی همچون «گِرِیس کِلی» و «رینیه سوم» هم است. در بخش داخلی، یک ارگ بزرگ وجود دارد که در مراسم‌های مذهبی و کنسرت‌های موسیقی مورد استفاده قرار می‌گیرد. از سپتامبر تا ژوئن، هر یکشنبه ساعت 10 صبح، مراسمی مخصوص در این کلیسا برگزار می‌شود که بسیار دیدنی است. به جز مواقعی که مراسمات مذهبی در حال برگزاری باشد، بازدید از کلیسا برای عموم آزاد است.

 
موزه ملی جدید موناکو در دو ویلای جداگانه قرار دارد، یکی ویلای پالوما در نزدیکی باغ گیاه‌شناسی ژردن اگزوتیک و دیگری در ویلای سوبر در خیابان پرنسس گریس. این موزه به هنر معاصر اختصاص دارد و نمایشگاه‌های دائمی و موقتی زیادی برای ارائه‌ی آثار نقاشی آوانگارد و عکاسی در آن برپا می‌شود. این موزه‌ی خلاقانه و پیشرو، به منظور حفاطت از آثار ارزشمند قدیمی تاسیس شده و بهترین فرصت برای آشنایی با هنرمندان قدیمی و معاصر و یادگیری در مورد هنر و فرهنگ موناکو است.

از سال 2009، برای کمک به حفظ هرچه بهتر ارزش‌های ملی، مجموعه‌ای از آثار هنری، لباس‌های محلی، نقاشی‌ها، عکس‌ها، اشیای دکوری، مجسمه‌ها و همچنین مدل‌های معماری نیز به این موزه اضافه شده است. افزون بر این، موزه ملی جدید موناکو به کارهای مختلفی مثل ترمیم آثار قدیمی هم اختصاص داده شده است؛ مانند احیای یک عروسک آنتیک که در سال 1880 ساخته شده بود یا لباس‌های تئاتر قدیمی. این موزه حامی گفتگو میان هنرمندان و محققان با هدف ترویج هنور، دانش و فرهنگ نیز هست.

 
باغ رز پرنسس گریس  موناکو،  توسط شاهزاده رینیه‌ی سوم برای تقدیم به همسرش، پرنسس گریس ساخته شده و در ۱۸ ژوئن ۱۹۸۴ افتتاح شده است. در پارک فون‌ویی (Fontvieille) ، این باغ رز مساحتی در حدود ۴ هکتار را دربر گرفته که شامل یک دریاچه‌ی کوچک احاطه شده با درختان نخل است. در این باغ ۸ هزار رز از ۳۰۰ نوع مختلف رشد می‌کند و گل می‌دهد. نکته جالب، در نظر گرفتن یک کد QR (بارکد) برای هر گل است؛ موضوعی که به نگهداری از گل‌ها کمک بسزایی می‌کند. گل‌های رز خاص این مجموعه نیز به نام شاهزاده‌ها و پرنسس‌های خاندان گریمالدی نام‌گذاری شده‌اند.

 
در شمال شرقی منطقه «لو روشه» یک دژ قدیمی به نام «قطعه آنتوان» وجود دارد که البته امروز به عنوان یک صحنه تئاتر از آن استفاده می‌شود. برخی غروب‌ها که هوا مطبوع است، تماشای اجراهای مختلف زیر نور ستارگان، یکی از تفریح اصلی بسیاری از گردشگرانی است که این کشور را برای سفر انتخاب می‌کنند.