بارسلونا-کادیز؛ دور باطل انتخاب مربی های با سابقه حضور تو تیم

اینم کادیز! وقتی اقای لاپورتا میره دنبال مربی که حتی تو آسیا نتونسته نتیجه بگیره، این میشه نتیجش. بعد تموم  خرابکاریاش هم میاد میگه بازیکنا باید بدونن کجا بازی میکنن!
بارها گفتم و بازم میگم حتی اگه دیس هم بخورم، تموم بردهای این مدت ژاوی حتی برد تو برنابئو بخاطر جوون های تیم و شوک بعد تعویض سرمربی بود. چرا نمیخوان بفهمن که از بازیکنای سابق تیم مربی درست حسابی در نمیاد و پپ صرفا یه دونه استثنا بود رو نمیدونم. کومان تیمو پر کرد از بنجل هلندی، ژاوی هم داره بارسا رو خرس وسط بنجلای اسپانیایی میکنه. بازیکنایی که حتی بلد نیستن بند کفششونم ببندن. این وضعیت فقط باعث میشه اسطوره هایی که زمانی خاطرات خوبی برامون ساختن از چشمون بیفتن. دو باخت پیاپی تو نیوکمپ به فرانکفورت و کادیز هیچ جای توجیهی نداره اصن به معنای واقعی فاجعه ی مدیریت ورزشی تیم با انتخاب اشتباه مربی و قرارداد بلند مدتی که باهاش امضا کردن رو نشون میده. لاپورتا از لحاظ مالی خیلی خوب کار کرد ولی المانی تو انتخاب مربی افتضاح بود. در مورد برگشت تیم، برگشت بارسلونا به سطح اول اروپا صرفا بستگی به این داره که کی از فرمت اشتباه انتخاب سرمربی از بازیکنان سابق تیم خارج میشیم. بنظرم حتی خود پپ هم نون مثلث جادویی مسی ژاوی اینیستا رو خورد وگرنه سطحش تو تیم های بعدیش کاملا مشخص بود. سبک بازیش هم چیز انقد مهمی نیست که بگیم خودش استادشه، ژاوی هم داره اجراش میکنه، دلبوسکه هم اجراش کرد ۲۰۰۸ و ۲۰۱۰ و ۲۰۱۲، انریکه هم اجراش میکنه، اینکه این سبک تو سیتی باعث این موفقیت تو پی ال شده بخاطر خرج های شیخ های اماراتی بوده، این تیمو دست پیرلو هم میدادن این نتایجو میگرفت. همین الان لیورپول با هزینه خیلی خیلی کمتر تو یک امتیازیشونه و از جام حذفی هم حذفشون کردن. پپ با بارسلونای تاریخی، جلو چلسی و اینتر توانایی گل زدن نداشت تیمش، درحالیکه اون موق میتونستیم پشت سر هم پوکر کنیم تو سی ال، زیدان با یه تیم به مراتب ضعیفتر هتریک کرد. بهتره یه ذره منطقی هم باشیم.
به شخصه ژاوی رو اصلا در حدی نمیبینم که تو هیچ تورنومنتی فصل بعد بتونه جام بیاره اما امیدوارم باشه و به جوونا بازی بده و امادشون کنیم که بلکه بتونیم فصل بعدترش کلوپ رو متقاعد کنن که قبول کنه بارسلونا رو هدایت کنه چون فک کنم قراردادش ۲۳ تموم میشه. توخل هم انتخاب رویاییه و بهتره از این سبک ۴۳۳ هم دست بکشند. من با مساوی تیمم سیگار به دست میشم چه برسه وقتی میبازه که یکی دو ساعت میرم تو شوک کلا، بیست ساله این تیم رو دنبال میکنم و بنظرم وقتشه این سبک منسوخ رو کنار بذارن. مشکل از ژاوی نیست، ژاوی سطحش همینه، همونطور که مشکل از کومان نبود و سطحش همونقد بود. تیم افتاده تو دوران خراب کردن اسطوره های سابق با اوردنشون رو نیمکت! حداقل اگه اینکارو هم میکنن خریدها رو نباید با انتخاب اونا انجام بدن، کومان بدون هیچ سطح و دانش فنی تیمو پر کرد از بی خاصیت هلندی و ژاوی هم بدون دانش کافی تیمو پر کرده از بنجل اسپانیایی و تا شش سالم بدهکار سیتی شدیم بخاطر همین خریدهاش تازه تیم پپ رو هم سم زدایی کرد واسش!
مشکل مدیریته و تا زمانی که این دور باطل انتخاب مربی با سابقه پوشیدن پیراهن تیم تموم نشه اوضاعمون همینقد حال بهم زنه. عادت ربط دادن باخت به یه بازیکن رو ترک کنید، باخت مجموعه بارسلونا رو نمیتونید فقط به حضور لنگله ربط بدید. خیلی باید سطحی نگر باشید که باخت یه تیم رو فقط به یه بازیکن ربط بدید. ما صفر گل زدیم، واقعا چرا لنگله عرضه نداشت و نتونست یه گل بزنه به تیم شونزدهم جدول اونم تو نیوکمپ؟!! :)! دیدید؟ به همین راحتی میشه متوجه شد که نمیتونید باخت رو گردن حضور اون بندازید چه بسا اینکه در ابتدای دوران والورده زوج لنگلت اومتیتی فوق العاده بی نقص بودن تو خط دفاعی. بازیکن تغییری نکرده، تیم مریض شده. اینکه سوارز رکورد گل نزدن تو بازی های خارج از خانه سی ال رو توسط یه مهاجم جابجا کرد بدلیل این نبود که سوارز معضل خط حمله تیم شده، همون سوارز فصل بعدش اتلتیکو رو قهرمان لالیگا کرد و دقیقه ۹۷ هم به میلان تو سن سیرو گل زد. اینکه کل باخت یا عدم نتیجه گردن یه بازیکن بندازید یه دید سطحی و تک بعدیه که سم خطرناکیه تو طرفداری.

بارسلونا همیشه زنده میمونه و امید آخرین چیزیه که میمیره و همیشه باید گفت به امید روزهای بهتر!