چرنوبیل : ثمره دروغ ها
اخیرا فرصتی شد که دوباره با یکی از دوستام به تماشای مجدد مینی سری چرنوبیل بشینم شاهکار 2019 ، در مورد یکی از بزرگترین فجایع انسانی ثبت شده در تاریخ بشریت علاوه بر بازی های بی نقص ، موسیقی ، داستان ، فیلم برداری ، کارگردانی و به صورت خلاصه همه چیز در حد کمال هستن اما سه مورد این مینی سری رو برای من خیلی خاص کرده اولی زاویه روایت داستان هست یا همون زاویه دید داستان هست در سینما زاویهخ دید رو میشه با داستان گویی سنماتوگرافی و یا ادیت با قرار دادن فوکوس در بخشی از تصویر ایجاد کرد زاویه دید مکانی هست که تماشاگرها از طریق اون صحنه ها رو به صورت دراماتیک و احساسی تجربه میکنن چرنوبیل وقایع رو با دنبال کردن کاراکترهای خاص در هر صحنه به مانشون میده تا داستان برای بیننده شخصی و قابل لمس باشه برای مثال در اپیزود چهارم که مربوط به پاکسازی شهر هست زاویه روایت داستان به جای نشان دادن یک تلاش جمعی در همه صحنه ها بیشتر دنبال یه گروه 3 نفره از افرادی هست که مامور کشتن حیوانات شدن و در درون اون گرون تمرکز روی تجربه پسر جوانی هست که تازه به گروه ملحق شده ، به صورت کلی ما انسان ها حس سمپاتی بیشتری نسبت به یه فرد خاص پیدا میکنیم تا یک گروه ، چرنوبیل در این مورد بسیار باهوش عمل میکنه و حتی در قسمتی از داستان به جای نشان دادن تلاش جمعی دانشمندان یک شخصیت به اسم والری رو میسازه که نماد مجموعه دانشمندی هست که به دنبال پیدا کردن علت حادثه بودن
مورد دوم توجه به نور و رنگ ها در سریال است که با دقت فراوان انجام شده و جزئیات بسیاری در آن رعایت شده است. مانند اغلب فیلمها و سریالهایی که داستان آن به نوعی به اتحاد جماهیر شوروی و فضای خفقان آور آن دوران مربوط می شود، در اینجا نیز خالقین سریال از رنگ های روشن در سریال استفاده نکرده اند و حتی زمانی که داستان در روز سپری می شود ما شاهد حسی تلخ و مرده در سریال هستیم که به تبعیت از فضایی که بحران چرنوبیل در آن شکل گرفت بوجود آمده است. توجه سازندگان سریال به جزئیات نورپردازی و رنگ محیط سریال باعث می شود تا مخاطب به راحتی با فضای قصه ارتباط برقرار نماید
مورد سوم عاملین حادثه هست چه کسی در حقیقت مقصر حادثه بوده ؟ مسئولین اتحاد جماهیر شوروی سعی میکنن تمام تقصیر ها رو گردن چند فرد خاص بندازن ، گروه کوچکی که مقصر شناخته میشن مجازات میشن تا چهره نظام حفظ بشه . ولی هیولای واقعی در واقع سیستمی هست که دروغ در اون ریشه کرده ، همه از مسئولین دون پایه تا مقامات بالا به جای انجام عمل درست به دنبال ظاهر سازی و فریب و پروپوگاندا هستن ، روز حادثه مسئولین محلی با قطع ارتباط شهر با سایر مناطق به دنبال مخفی کاری هستن تا خدشه ای به ظاهر کشور در مجامع بین المللی وارد نشه ، حتی بعد از علنی شدن ماجرا تمام منابع به کنترل فاجعه اختصاص پیدا نمیکنه تا ابعاد حادثه مخفی بمونه حتی تا به همین لحظه که حدود تغداد قربانیان مستقیم حادثه حدود 90 هزار نفر بوده و (و میلیون ها قرابنی که به صورت غیر مستقیم دچار مشکل شدن و جان خودشون رو از دست دادن ) شوروی و روسیه امروزی فقط مرگ 31 نفر رو تایید کرده !دنیای چرنوبیل همین دنیای خود ماست سیستم های فاسدی مبتنی بر دروغهای اشتراکی ، حفظ ظاهر ، برتری ایدولوژی بر انسانیت ، مخفی کاری ، بروکراسی ، سکوت و خفقان و ترس و در نهایت ثمره این دروغ ها از دست رفتن زندگی میلیون ها انسان بی گناه .
