چگونه یک گوشت متحرک نباشیم؟ به دنیا میایم یه تیکه گوشت 10 کلیویی و بزرگ میشیم و دبستان و دبیرستان و کنکور و بعد سربازی و بعد ازدواج و بعد تولید گوشت های دیگه و به عنوان یه تیکه گوشت فاسد شده از دنیا میریم... اما چگونه این نباشیم...
1-مطالعه کنید،منظورم مضخرفایی که تو تو کتاب شیمیت و زیستت میخونی نیست و یا مضخرفاتی که تو کتاب تاریخت حفظ میکنی تا معلم د.یک فیست بهت نمره 20 بده نیست،منظورم مطالعه درست که بشینی و نیاز داشته باشی تا درباره تاریخ مردمان گذشته بهره ببری و استفاده کنی و یا هرچیزی که بتونه تو رو متعالی تر از یه گوشت که گوشه اتاقش بشینه تا مامان باباش ذوغ کنن که داره درس میخونه و پُز بدن?
2-ورزش کنید،ورزش کردن به معنای این نیست که حتما برای شخص خاصی برید ورزش کنید(بدنسازی)،منظور اینه که شما اول انقدر بدنتون رو دوست داشته باشید که خودتون بخاید ورزش کنید.
3-به خدای خودتون نزدیک بشید(یا هر اعتقادی که دارید)
4-بدونید که ما تو کله جهان رو سیاره ای زندگی میکنیم که حتی اندازه ی یه مورچه هم نمیشه تو این دنیا حسابش کرد از بس کوچک و ناچیزیم پس بیشتر فکر کنید در مورد وجود خودتون، نه اینکه کله ذهنتون و اوج خوشحالیتون گرفتن وام و اتمام باز پرداختش بشه??
5-باید یاداوری کنم که زندگی فراتر از سُمومی که دائما مارو طبقه بندی کردن هست...مثله...مدرسه کنکور سربازی مرگ
پس گوشت نباشید??
6-شما بگید بقیشو?
