معرفی و نقد فیلم 12 مرد خشمگین(12 Angry Men)؛به چالش کشیدن قوانین! + دانلود

سلام عرض میکنم به شما مخاطب گرامی، این شما و قسمت پنجم پروژه معرفی و نقد مشترک، توی این قسمت ما فیلم 12 مرد خشمگین رو معرفی و نقد کردیم بخش نقد برعهده دوست عزیزمحمد مهدی هست و بخش معرفی با بنده، امیدوارم مورد پسندتون قرار بگیره.

پوستر اختصاصی

خلاصه داستان

داستان فیلم 12 مرد خشمگین در مورد یک هیات منصفه دادگاهی 12 نفره است که باید در مورد گناهکار بودن یا نبودن یک نوجوان تصمیم بگیرند. همه ی اعضا معتقدند که این پس گناهکار است، جرم این پسر 18 ساله کشتن پدر خود است. ولی یکی از اعضای هیات نظرش را عوض میکند، و دلیلش برای گناهکار بودن این فرد را توضیح میدهد.

در مورد بازیگران(هنری فوندا)

هنری جیزن فوندا متولد 16 مه 1905 در نبراسکا است، هنری فوندا 47 سال در عرصه هنر هفتم بود، و بازی های به یاد ماندنی مانند 12 مرد خشمگین و روزی روزگاری در غرب ازخود به جا گذاشت. در سال 1968 سرجو لئونه طلسم نقش های خوب فوندا را شکست و به او نقشی منفی در فیلم روزی روزگاری در غرب داد، میتوان گفت این نقش یکی از بهترین و ماندگارترین نقش های منفی دنیا سینماست. 12 سال بعد یعنی در سال 1982 در سن 76 سالگی توانست برای فیلم" روی گلدن پاند"توانست جایزه اسکار بهترین بازیگر مرد را کسب کند و از این جهت به مسن ترین بازیگری تبدیل شد که توانسته این جایزه را کسب کند. سرانجام در 22 اوت1982 در لس انجلس بر اثر سکته قلبی درگذشت.

متفاوت بودن یعنی چی؟ بعضا این تصور غلط وجود داره که ملت فکر میکنن هرچیزی که متفاوته خوبه. در صورتی که دو نوع اثر متفاوت داریم. قابل دیدن. و غیر قابل دیدن. اگر بخوام فیلم angry man 12 رو توی یکی از این دو دسته قرار بدم بدون کوچیک ترین تردیدیدی این اثر جزو دسته اوله. و نه تنها صرفا قابل دیدن بلکه یه فیلم بشدت فوق العاده و خوبه.
داستان در مورد ۱۲ تا ادم از حرفه های مختلف و شغلای متفاوته که بعنوان حیعت منصفه وضیفه دارن در مورد گناهکار بودن یا نبودن یک نفر تصمیم بگیرن. پسری که متهم به قتل پدرشه و از نظر دادگاه و قاضی انگیزه قتل رو داره و شواهد هم علیه اونه. اول کاری با این خلاصه داستان یک تصور خیلی اشتباه تو ذهنم شکل گرفت. یعنی مثلا یه اثر "نقادانه" سیستم قضایی امریکاست؟
ولی وقتی فیلم رو دیدم فهمیدم این اثر به هیچ وجه یه نقد توخالی چسناله ای نیست. چیزی که خیلی فیلما هستن.

این اثر بجای اینکه صرفا روی معنی عدالت قضایی زوم کنه چیزی که میخواست بگه کاملا فرق داشت. و صرفا از فضای دادگاه برای ارائه محتواش استفاده کرد که خیلی پسندیدم. موضوع صرفا قضاوت کردن یه ادم نبود‌. موضوع اصلی جایگاه دلیل. منطق. زاویه دید. و جزعی نگری بود. چیزی که خیلی مهمه ولی بعضا overlook میشه. دیده نشدن جزئیات و زاویه دید اشتباه. این اثر نشون داد اگر این عوامل حل نشن حتی ممکنه ادما زندگیشون رو از دست بدن. وزن زندگی یه ادم سنگین تر از اون چیزیه که خیلیا فکر میکنن. هرچیزیرو ادما سعی کنن توجیه کنن اسیب زدن به دیگران توجیه ناپزیره چه برسه به گرفتن زندگی. داهات خاله نیست که یه بچه مدرسه ای قصد قضاوت دیگرانو بکنه و بعدش سعی کنه با هدف کاراشو توجیه کنه. تو این اثر دیدیم برای بعضی شخصیتا اصلا زندگی اون فرد. مهم نبود.

وزن زندگی یه ادم روی دوش این افراد بود ولی بعضیا انگار اصلا وزنشو حس نمیکردن. زمانی که هیچکس قانع نبود به فکر کردن و همه فقط داشتن از یه زاویه اشتباه و ناقص نگاه میکردن یه نفر بود که فکر کرد. براش عجیب بود چطور اینهمه ادم در مورد مرگ یک نفر انقدر مصممن. در این بین یه نفر بود که لااقل یکم از مغزش کار بکشه. موضوع این اثر جایگاه جزعیات و زاویه دیده. که به حالت فوق العاده ای اجرا شده. جزئیات. بعضا خیلیا فکر میکنن با کلمه(این نظر منه) یا ( مطلقا فلان چیز فلان جوریه) یا (این واقعیته واقعیت تلخه من دارم واقعیتو میگم) دیگه نیازی نیست بنابر زر مفتشون دلیل بیارن. که خب نه همچین خبری نیست. ادم باید بتونه بنابر قضاوتش. نظرش. و حرفی که به نظرش درسته دلیل بیاره.

و همونطور که این اثر خیلی خوب نشون میده نظر بدون دلیل جاش تو چاه توالته. ادم باید قدرت دفاع داشته باشه قدرت حمله داشته باشه. اگر کسی صرفا به زر زر کردن و حرف مفت زدن با برچسب(این نظر منه) و (حقیقت همینه من دارم حقیقتو میگم) بخواد خودش رو توجیه کنه. صرفا داره ارزش حرف های خودشو میاره پایین. کاری که بعضا یسری شخصیتا داشتن میکردن.ارائه مدرک و دلیل مزخرف. سر یه مسئله خیلی حیاتی و جدی. اینکه تو نظرت و فکرت حتی سر زندگی یه ادمم مخالف کس دیگه ای باشه نه عجیبه. نه اشتباه. بخش اشتباهش نوشخوار کردن دلایل و مدارک مزخرفه وقتی قدرت دلیل اوردن و دقت کردن نداشته باشی.در نهایت اشکالی نداره اگر با طرف هم نظر هم نشی‌. مهم ترین نکته دلیلته. چون جزئیات خیلی اوقات ارزشی بیشتر از تصور دارن. که تو این اثر زندگی یه انسانه. و به احتمال زیاد یه انسان بیگناه.

 به جرعت میتونم بگم کسی که بخاطر قدیمی بودن این اثر سمتش نره داره حماقت میکنه و یه اثر زیبا رو از دست داده. کیفیت تصویر قدیمی شده ولی این اثر هنوز هم از بعد محتوا و ارزش واقعی یه سانتی متر هم جابجا نشده همونطور که اثاری مثل پنجره عقبی ورتیگو و راشومون هرگز ارزششون پایین نیومد. یه اثر فکر شده که همیشه ارزش تجربه داره.
اگر بدون جلوه های ویژه مارول و خشونت افراطی فیلمای ترسناک نمیتونید یه فیلمو ببینید اصلا سمت این فیلمم نرید. چون تقریبا تمام فیلم توی یه اتاق روایت میشه.
این اثر خیلی وقت پیش ساخته شده. از نظر بصری نمیشه بهش ایراد گرفت. ‌انتظار خاصی که نمیشه از اثری که سال ۱۹۵۷ ساخته شده داشت. از نظر کارگردانی صحنه خیلی خوب عمل کرده. 

اون صحنه چاقو انداختن روی میز خیلی خوب کارگردانی شده بود بنظرم. یا سکانس من عرق نمیکنم. کسایی که دیدن میدونن کجاهارو میگم. اثر کیفیت تصویرش خیلی قدیمیه اما همونطور که گفتم طبیعیه چون فیلم ۶۰ سال پیش ساخته شده.
پرداختن به موضوعی که خیلی ها نپرداختن. از اینجور اثار خوشم میاد. اثار زیادی رو ندیدم که محوریت مفهوم داستان روی دلیل و مدرک و ... باشه. که همین این اثر رو در کار خودش تک کرده. همینطور فرم ارائه هم خیلی همخونی داره با موضوع. جایی که شاید بشه گفت بیشترین نیاز به جزئی نگری داره. و هرچقدر که اثر جلوتر میره دلایل قاتل بودن متهم کم کم از بین میرن و برا اشتباه بودن تقریبا همشون دلیل اورده میشه.

 این اتفاق با صبر و حوصله میفته. نه سر سری و الکی و سریع. اثریه که پشت سرش فکر هست. و من به اثری که سازندش روش فکر کرده احترام میزارم. اثریه که بخوبی جایگاه و اهمیت جزئیات رو به مخاطب نشون میده. تمام فیلم بجز ۵ دقیقه ابتدایی و ۵ دقیقه نهایی توی یه اتاق کوچیک اتفاق میفته که هیات منصفه قراره در مورد گناهکاری یا بیگناهی متهم تصمیم بگیره. یک اثر تک لوکیشنی. و اثر تمام پتانسیل خودشو تو یه اتاق کوچیک به مخاطبش نشون میده. یه اثر خوب بی برو برگرد وابسته به جلوه های ویژه شاهکار و انفجار ها و فایت های خفن نیست تا یه اثر با ارزش و خوب تلقی بشه. مهمترین عامل اینکه یه اثر چقدر ارزش داره ارزش حقیقی اون اثره. اثری که پشت تک تک دیالوگ ها فکر باشه.
وقتی در حال حاضر چیزی وجود نداره چیکار میکنید؟ با فرض اینکه بالاخره یروز نمیدونید به سمت چه اثری برید یا یه اثر خاص و متفاوت رو از کجا پیدا کنید چیکار میکنید؟ خودم توی این مواقع به گذشته نگاه میکنم. و اونجا دنبال تفاوت میگردم.