داستان های شنیدنی از تاریخ المپیک (8): چگونه ژاپنی‌ها به "مدال دوستی ابدی" المپیک برلین رسیدند؟
المپیک توکیو 2020 پس از تعویق یک ساله به علت پاندمی کرونا، از تاریخ 1 مرداد 1400 شروع می شود. در این سری از مطالب قصد داریم هر روز یکی از داستان های شنیدنی المپیک را مرور کنیم.
طرفداری | توریست هایی که به توکیو می روند و از موزه ملی ژاپن بازدید می کنند، می توانند یک مدال خاص و منحصر به فرد را ببینند که نیمی از آن از نقره و نیم دیگرش از برنز ساخته شده است. این مدال در اصل به ورزشکار پرش با نیزه ژاپنی، سویو اوئه تعلق دارد و پس از مرگ وی در جنگ جهانی دوم که در فیلیپین رخ داد، از طرف خانواده اش به موزه اهدا شد. در این مطلب قصد داریم داستانی که پشت این مدال خوابیده است را مرور کنیم.
ماجرا از روز 5 آگوست 1936 و در جریان المپیک برلین شروع شد. 5 ورزشکار در رشته پرش با نیزه که توانسته بودند در مرحله مقدماتی از مانع 4.15 متری عبور کنند، به فینال رسیدند؛ بیل گرابر، بیل سفتون، ایرل میدوز از آمریکا و شوهی نیشیدا و سویو اوئه از ژاپن. هوا کاملا تاریک شده بود و ورزشکاران باید در شب برلین مسابقه خود را برگزار می کردند. میدوز توانست با ثبت رکورد 4.35 مدال طلا را کسب کند. نتیجه رقابت بقیه 4 ورزشکار برای کسب مدال های نقره و برنز، با پیروزی دو پرنده ژاپنی به پایان رسید؛ اوئه و نیشیدا توانستند با رکوردی یکسان، دو رقیب آمریکایی خود را شکست دهند و بخش اصلی داستان از اینجا شروع می شود.
هر دو ورزشکار ژاپنی دانشجو بودند، نیشیدا در دانشگاه واسدا تحصیل می کرد و اوئه نیز در دانشگاه کیو درس می خواند. اما از همه مهم تر، این دو پرنده با هم دوست بودند و در میان بهت همگان، حاضر نشدند برای تغییر رنگ مدال با هم مسابقه جداگانه ای برگزار کنند؛ این دو دوست قصد داشتند افتخاری که کسب کرده بودند را با یکدیگر تقسیم کنند. اما مسئولان برگزاری مسابقات، درخواست آنها را رد کردند، یکی باید مدال نقره را دریافت می کرد و دیگری مدال برنز بر گردن می آویخت. به تیم دو و میدانی ژاپن گفته شد که تصمیم گیری برای رتبه بندی، بر عهده خودشان است. پس از یک بحث طولانی، تصمیم بر این شد که نیشیدا به دلیل موفقیت در نخستین اقدام به پرش مدال نقره بگیرد؛ اوئه برای رد شدن از همین مانع، یک بار خطا کرده بود، پس در نتیجه رده سوم را به خودش اختصاص داد. مراسم اهدای مدال برگزار شد اما هر دو ورزشکار از اینکه چنین اتفاقی رخ داد، رضایت نداشتند. وقتی اوئه و نیشیدا به ژاپن برگشتند، تصمیم گرفتند به شیوه خودشان مسئله را حل کنند. آنها هر دو مدال را نصف کردند و سپس با جوش دادن قطعات، دو مدال جدید ساختند: این مدال جدید نصفش از جنس نقره بود و نصف دیگرش از جنس برنز؛ این دو مدال بعدها به مدال های دوستی ابدی مشهور شدند و در کشور ژاپن از آنها به عنوان نماد دوستی و کار تیمی یاد می شود.
منابع: Mental Floss / Manila Times / Independent
بیشتر بخوانید:
- داستان های شنیدنی از تاریخ المپیک (1): سفر کاروان برزیل به المپیک 1932 با دست‌فروشی قهوه و لوبیا!
- داستان های شنیدنی از تاریخ المپیک (2): نوال المتوکل کیست؟ با پیشگام زنان ورزشکار مسلمان آشنا شوید
- داستان های شنیدنی از تاریخ المپیک (3): چرا محمد علی مدال طلای المپیک خود را به رودخانه اوهایو انداخت؟
- داستان های شنیدنی از تاریخ المپیک (4): زانوی شکسته‌ای که تکیه گاه یک ملت بود
- داستان های شنیدنی از تاریخ المپیک (5): چشم پوشی روی مدال المپیک برای نجات جان انسان‌ها
- داستان های شنیدنی از تاریخ المپیک (6): ماجرای خانم لیز هارتل، از فلج اطفال تا دو مدال المپیک
- داستان های شنیدنی از تاریخ المپیک (7): بوکسوری که به خاطر وفاداری به انقلاب کوبا، قید میلیون‌ها دلار را زد!
