سکوت ساکت در طرفداری شکست؛ پیش روانشناس رفتم / من آن آدم عصبانی که دیدید نیستم

ساکت الهامی، سرمربی تراکتور در فینال جام حذفی، از آن شبی که جام قهرمانی را گرفت مدت زمان زیادی طول نکشید که شادی اش به ناراحتی تبدیل شد. حکم محرومیت او باعث شد سرمربی گری تراکتور را از دست بدهد و حالا در خانه منتظر پایان دوران محرومیت خود باشد. در این روزهای سکوت، ساکت الهامی را به طرفداری دعوت کردیم تا با او درباره تراکتور صحبت کنیم.

این گفتگو در سه قسمت، امروز و فردا تقدیم شما می شود اما قبل از آن که قسمت اول و دوم این گفتگو را امروز در طرفداری تماشا کنید، این فیلم کوتاه از حرف های ساکت را ببیند. ساکتی که در طرفداری اصلا شبیه آن ساکت پر جنب و جوش کنار زمین نبود.

جلوه و ظاهری از من ساخته شد که واقعیت امر من آن نبودم.
وقتی خودم آن صحنه ها را دیدم شرمنده شدم.
خیلی راحت بگویم، کار قشنگی نبود.
الان هم از محرومیتم این حس را دارم که شاید متنبه بشوم، شاید شرایط به گونه ای بشود که برگردم و ساکت دیگری را مردم ببینند.
خدا شاهد است تمام این روزهایی که خانه هستم، صحبت هایی که در خانه می کنم و با بچه های تیم، می گویند عیب ندارد، می گذرد. می گویم خدا کند دیرتر بگذرد. هرچقدر دیرتر بگذرد بهتر است. بگذار زمان ببرد، من یک مقدار متنبه بشوم. حتی پیش دو روانشناس رفتم تا حداقل بتوانم آستانه تحملم را بالا ببرم و آن خشمی که یک دفعه از من خارج می شود را کنترل کنم.
نباید این جمله را بگویم ولی متاسفانه بحث فنی زیر سایه آن اتفاق بازی گم شد.