خائنِ بالفطره و آقای خوش خیال؛ هری مگوایر می آید و روملو لوکاکو می رود!

طرفداری - اد وودوارد، یک خائن بالفطره است. یعنی حتی در زمانی که شما تصورش را هم نمی کنید، او ممکن است در حال خیانت به افراد مختلف باشد. 

مثلا لوئیس فن خال تصورش را هم نمی کرد به عنوان یکی از بزرگ ترین سرمربیان تاریخ فوتبال زمانی که در حال کسب اولین عنوان قهرمانی منچستریونایتد پس از سرالکس فرگوسن است، اد وودوارد او را در همان لحظه اخراج کرده باشد و ایضا کمی آن طرف تر نوشیدنی اش را با سرمربی جدید باشگاه نیز باز کند! پاتریس اورا حتی فکرش را هم نمی کرد وقتی ماجرای خروجش از باشگاه را با اد وودوارد توافق کرده و مدیر باشگاه به او تضمین داده بند تمدید قرار داد یک ساله اش را فعال نمی کند، مدیر برنامه اش چند روز بعد زنگ بزند و بگوید پاتریس، وودوارد بند تمدید قرارداد یک ساله ات را فعال کرده است!

 ژوزه مورینیو هم فکرش را نمی کرد لیست خریدی که تابستان گذشته وودوارد آن را گران، پیر، فرتوت و بی مصرف خوانده بود و به عمد تلاشی برای تحققش نکرد، یک سال بعد تبدیل به طلا شود و سر لیستش یعنی هری مگوایر، همان بازیکنی که وودوارد معتقد بود بیش از اندازه گران است و به اندازه 73 میلیون یورو نمی تواند تغییری در ترکیب تیم ایجاد کند، با صرف 88 میلیون یورو (شاید هم بیشتر) خریداری شود. تیم مدیریتی یونایتد و در راس آنها اد وودوارد، معتقد بود دیگر گزینه های مورینیو نیز پیر و فرتوت هستند و باشگاه نمی تواند بازیکنان جوان را رد کند (آن زمان مارسیال) و جانشینان پیر به خدمت بگیرد. حالا اما می بینیم که در عین بهت و حیرت، روملو لوکاکو، بازیکن 26 ساله ای که در بدترین فرمش نیز به کل پکیج فاز تهاجمی یونایتد می چربد (لینگارد، رشفورد، مارسیال، سانچز و ...) قرار است فروخته شود تا مثلا ماریو مانژوکیچ 33 ساله به عنوان جانشین در نوک خط حمله خریداری شود! باورتان می شود؟ این ها دقیقا همان دلایلی است که منچستریونایتد به خاطر آن تصمیم گرفت برنامه های نقل و انتقالاتی سرمربی تیم نایب قهرمان دو فصل پیش لیگ برتر انگلیس را در تابستان گذشته اجرا نکند و حالا در حال اجرای خلاف آن است!

از همان تونل تور پیش فصل در ایالات متحده و صحبت های نه چندان دوستانه مورینیو و وودوارد مشخص بود که ماجرای فصل گذشته به چه شکل پیش خواهد رفت. بله، یونایتدِ مورینیو خراب کرد اما این خراب کردن، از همان تابستان هویدا بود و مجموعه مدیریتی کاملا انتظار آن را می کشید. مثل روز روشن بود که مورینیو پایان فصل را نخواهد دید، فقط تنها مسئله مورد سوال، زمان اخراجش بود.

چند ماه پس از اخراج مورینیو و یک سال پس از ماجرای تونل تور پیش فصل، سر لیست تابستان گذشته ژوزه مورینیو جذب می شود و روملو لوکاکوی 26 ساله نیز در آستانه خروج قرار گرفته، بازیکنی که فقط تک بازی اش در بدترین فرمش مقابل ساوتهمپتون در فصل گذشته زیر نظر همین اُوله گونار سولسشر، به کل نمایش فصل گذشته پکیج تهاجمی منچستریونایتد می ارزد. ماجرا بسیار آشنا به نظر می رسد. سولسشر فعلا خوشبخت و خوشحال است که باشگاه اهداف نقل و انتقالاتی اش را می خرد و گزینه هایی که به آن ها علاقه ندارد را نیز می فروشد و یا با آن ها تمدید نمی کند. شرایط اما در یونایتد همیشه این قدر طبیعی باقی نمی ماند.

 تیم مدیریت باشگاه همواره پس از سرالکس فرگوسن نشان داده که یک روز می تواند حرفی بزند و دقیقا فردا خلاف آن را انجام دهد. دیوید مویس، لوئیس فن خال و ژوزه مورینیو هر سه از سولسشر سرمربیان بزرگ تری بودند اما مجموعه مدیریتی خیلی ساده برای فرار از پاسخ گویی آن ها را قربانی کرد. سولسشر اجازه کوچک ترین لغزشی در فصل پیش رو نخواهد داشت، چرا که این تیم مدیریتی آماده است تا او را هم به عنوان اسطوره باشگاه قربانی کند. مربیان در یونایتد یکی پس از دیگری می آیند و می روند، در حالی که ایراد کار همچنان جای دیگری است و هیچ سرمربی هیچ چوب جادویی در اختیار ندارد که در یک شب، معجزه کند.