250 فیلم برتر تاریخ به انتخاب Sight & Sound - شماره‌ی 230 : The Devil, Probably
| مجله «سایت اند ساوند» (Sight & Sound) که از مجله‌های معتبر سینمایی جهان به حساب می‌آید هر ده سال یک‌بار از منتقدان و کارگردانان صاحب‌نام سراسر جهان می‌خواهد لیستی از فیلم‌های برتر تمام تاریخ سینما ارایه کنند. سایت اند ساوند نهایتا هر دهه دو لیست از بهترین فیلم‌های تاریخ سینما معرفی می‌کند، یک لیست از بهترین‌های تاریخ سینما از نظر منتقدین و یک لیست از برترین فیلم‌های تاریخ به انتخاب کارگردان‌ها. آخرین باری که این مجله دست به انتخاب این دو لیست زد سال ۲۰۱۲ بود؛ ۸۴۶ نفر از منتقدین، اساتید دانشگاه، پخش‌کنندگان و توزیع‌کنندگان، نویسنده‌ها و افراد مطرح حوزه سینما از ۷۳ کشور جهان در بخش منتقدین دست به انتخاب زدند و نتیجه آرای این افراد در قالب یک لیست ۲۵۰ فیلمه که با عنوان ۲۵۰ فیلم برتر سایت اند ساوند مشهور است منتشر شد. همچنین ۳۵۸ کارگردان هم فیلم‌های محبوب‌شان را در قالب ۱۰ فیلم برتر معرفی کردند که از این رای‌ها هم لیستی تحت عنوان ۱۰۰ فیلم برتر تاریخ سینما بیرون آمد. در میان کارگردان‌ها چندین کارگردان ایرانی هم حضور داشتند که از آن‌ها می‌توان به اصغر فرهادی و مانی حقیقی اشاره کرد. در حال حاضر چند سالی است که هر دو لیست منتشر شده و از اعتباری ویژه و جهانی در میان اهالی سینما بهره‌مند است. در این مطالب فقط لیست مربوط به منتقدان را مدنظر قرار داده ایم. |
آدمیان نیز همچون اشیا به معامله درمی‌آیند و روابطشان هم نه روابطی انسانی بلکه تابع و الگویی‌ست از روابط سودمحورانه و منفعت‌طلبانه
ژانر : درام
سال انتشار : 1977
محصول کشور : فرانسه
کارگردان : Robert Bresson
خلاصه‌ی داستان : "شارل" وقتی متوجه عمق انزجار خود از جمعه انسانی که در آن زندگی می کند می شود تنها راه موجود را خودکشی می بیند...
.
شارل، جوانیست به تنگ آمده از روزگار، از آلودن محیط زیست توسط انسان ها، از بمب اتم و بی رحمی ها، از اینکه انسان ها با دست خودشان دارند خودشان را از بین می برند. شارل، افسرده، تصمیم می گیرد کاری بکند … سینمای برسون، از عمد سینمای سردی‌ست. سینمایی که نه بازیگر معروفی دارد و نه درام چشمگیری. این فیلم برسون هم از این قاعده مستثنا نیست؛ سرد و حتی دافعه برانگیز و البته در اینجا، کمی شعارزده و مستقیم. برسون انگار ابایی ندارد تا مسئله‌ی از بین رفتن محیط زیست و دلزدگی‌اش از نادانی آدم‌ها را به شکل مستقیم بیان کند. مهم‌ترین قسمت فیلم، جایی‌ست که در اتوبوس، بین مسافران، صحبت از کوته فکری دولت ها پیش می آید اما یکی از مسافران، خودِ مردم را مقصر اصلی می داند و در جواب این سئوال که : (( کیه که انسانیت رو به بازی گرفته؟ ))، می گوید : (( شاید شیطان. )). تکان دهنده ترین قسمت فیلم هم صحنه ی پایانی‌ست.
