ریشه نماد رایج ماه و ستاره در کشور های اسلامی

با درود

• ریشه ماه و ستاره (ماه و افتاب)

اختصاصی_ نماد ماه و ستاره یکی از نماد های کهن فلات ایران و میان رودان (بین النهرین) می باشد که بر روی بسیاری از آثار اشکانی و ساسانی به کار رفته است. این نماد تقریبا در همه سکه های اشکانی و ساسانی قابل رویت می باشد.

خیام نیز در کتاب نوروزنامه (در تاریخ۴۸۰ خورشیدی) که در اصل درباره جشن های ایرانیان باستان است درمورد دیگر آدات و رسوم ایرانیان نیز به  بحث پرداخته است. از جمله نشانی که، امروزه به ماه و ستاره معروف است. وی معتقد بود که نخستین بار در جهان، جمشید طلا و نقره را استخراج کرد و او بود که نماد آفتاب و ماه را روی آنها حک کرد و عنوانی که امروزه به عنوان ماه و ستاره شناخته میشود همان نماد ماه و آفتاب می باشد. 

در شانزدهیم صفحه نسخه خطی (( نورزنامه خیام)) میخوانیم:

1. زر (طلا) اکسیر آفتاب است و سیم (نقره) اکسیر ماه. و نخست کس که زر و سیم از کان (معدن) بیرون آورد جمشید بود. چون سیم و زر از کان بیرون آورد فرمود تا زر را همچون قرصه آفتاب گرد کردند و بر هر دو روی صورت آفتاب مهر نهادند و گفتند این پادشاه مردمان است اندرین زمین چنانک آفتاب اندر آسمان. و سیم را چون قرصه ماه کردند و بر هر دو روی صورت ماه مهر نهادند و گفتند این کدخدای مردمان است اندر زمین چنانک ماه اندر آسمان.

.

• این نماد چگونه به کشورهای کنونی و نوبنیاد اسلامی راه پیدا کرد؟

نماد ماه و ستاره همراه با بسیاری از آثار، دانش ها و فرهنگ های ایرانی به حکومت های نخستین اسلامی راه پیدا کرد و شما در سکه های اموی و سایر حکومت های نخستین اسلامی همان طرح هایی را میبینید که در سکه های شاهان اشکانی و ساسانی میبینید. یعنی شمایل پادشاهان ساسانی، آتشدان، خط پهلوی و نماد ماه و ستاره.

1. بنابراین این نماد ماه و ستاره از فرهنگ ایرانی به حکومت های عرب انتقال یافته و از آنجا به عنوان یکی از نشانه های مهم اسلام شناخته شد. این نشان بخاطر آسمانی بودن اجزایش رفته رفته برای حکومت های اسلامی (همچون پیش از اسلام) جنبه مقدس پیدا میکند.

.

.

• سکه های نخستین اعراب به سبک ساسانی و رومی (بیزانس)

پیش از ظهور اسلام، اعراب درهم های نقره ساسانی و دینار های طلا رومی (بیزانس=روم شرقی) را به عنوان پول رایج خود استفاده میکردند و این شرایط پس از ظهور اسلام تا زمان خلفای راشدین ادامه داشت. نخستین سکه های اسلامی معروف به سکه های عرب ساسانی بیست سال پس از رحلت پیامبر اسلام در سال ۳۱ هجری قمری ضرب شد. این سکه ها که پس از نابودی امپراتوری ساسانی و فتح کامل ایران توسط اعراب مسلمان، ضرب شده بودند با انجام اندکی تغییرات در شکل درهم های خسرو دوم و یزدگرد سوم ساسانی تهیه شد. این تغییرات تنها شامل افزودن واژه های ((بسم الله)) و ((جیّد)) (بسیار نیکو) و دیگر شعار های اسلامی در حاشیه و روی سکه ها بود. سکه ها به مدت ده سال  تا سال ۴۱ هجری قمری، بدون نام هیج خلیفه ای ضرب میشدند. از سال ۴۱ هجری به بعد به خط پهلوی ساسانی روی سکه و تاریخ ضرب سکه و محل ضرب آن در پشت سکه ضرب گردید این روند تا سال های ۷۷ و ۷۸ هجری قمری ادامه یافت.

.

• مشخصات کلی سکه های عرب ساسانی:

1. روی سکّه: تصویر شاه ساسانی (خسرو دوم یا یزدگرد سوم)؛ کتیبه نام خلیفه یا حاکم به خط پهلوی، جلوِ صورت شاه ساسانی؛ شعار اسلامی به خط کوفی در حاشیه.
2. پشت سکّه: آتشدان زرتشتی و دو نفر نگهبان آتش در دو سوی آن؛ تاریخ و محل ضرب به خط پهلوی یا کوفی.
    

پ ن: لازم به ذکر است که این نشانی هم اکنون در پرچم کشورهایی همچون موریتانی ترکیه سنگاپور پاکستان آذربایجان و ترکمنستان الجزایر تونس و چند کشور دیگر بکار رفته است.

خرد و اندیشه نگهدارتان ????